Wda (lewobrzeżny dopływ Wisły, przepływający przez Bory Tucholskie) zwana jest Czarną Wodą. Nazwa ta według Wikipedii wzięła się “od barwy wód rzeki: ciemnych, a czasami wręcz czarnych”. Dla nas Wda nie była wcale czarna. Pokryte gęstym listowiem drzewa, odbijające się w toni rzeki i bogata roślinność wodna, sprawiająca wrażenie wiosłowania przez długowłosy dywan, powodowały, że Czarna Woda mieniła się różnymi odcieniami zieleni. Ta relaksująca barwa, zmienny nurt Wdy (od wartkości górskiego potoku po ospałość rzeki), liczne zakola, zalesione brzegi, powalone lub przechylone drzewa (pod którymi można przepłynąć) oraz towarzystwo dzikiej przyrody (może nie zawsze dzikiej – kaczki chętnie podpływają do kajakarzy z nadzieją na poczęstunek) zapewniły niezapomniane przeżycia.
Wda jest jednym z najbardziej malowniczych szlaków kajakowych o długości ok. 195 km, ale żeby poznać jej urokliwe zakątki nie trzeba płynąć aż tyle. Nawet kilkunastokilometrowy szlak (np. Stara Rzeka – Tleń) to idealny pomysł na sierpniowy aktywny weekend w towarzystwie szumu drzew i śpiewu ptaków. Polecamy.
W drodze można spotkać kaczki, łabędzie, perkozy …
… przepiękne turkusowo-granatowe ważki.
